X
Ludzie żądni władzy istnieli zawsze i zawsze istnieć będą. Nie wiem kim jesteś i nie chcę mieć nić wspólnego z twoimi planami.
M

Anonimie,
Skąd mogę wiedzieć, czy Ty nie jesteś moim przyjacielem? A co jeśli jest wręcz przeciwnie?
L.

X.
Człowieku, jak mam pomagać komuś, kogo nie znam, a kto nie poda mi swojej tożsamości, bo rzekomo musi się ukrywać? Skąd mam wiedzieć, że sam nie jesteś człowiekiem, który pragnie zdobyć władzę, wykorzystując do tego celu kogoś, kto w poprzedniej wojnie stracił kogoś bliskiego? Jeśli to co mówisz jest prawdą, ty faktycznie potrzebujesz pomocy i masz dowody na potwierdzenie swoich słów, tym samym dowody na ludzi, którzy władzy pragną, udowodnij mi to. Udowodnij, że faktycznie powinnam chociaż przemyśleć ewentualną chęć udzielenia ci pomocy.
L.

X,
Ludzie, czarodzieje. Zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie chciał władzy. Ktoś to nie powinien mieć do niej dostępu. Chciałby Ci pomóc, uwierzyć. Ale skąd mam wiedzieć, że mogę Ci ufać? Nie wiem kim jesteś. Może sama jesteś jedną z tych złych osób i po prostu mnie sprawdzasz?. Daj mi powód, abym mógł Ci zaufać.
M.

Anonimie,
Dlaczego prosisz o pomoc mnie?
Kim jesteś?
L.

X,
Skąd mnie znasz? Skąd wiesz kim jestem? Kim ty jesteś, to chyba najlepsze pytanie, ale tego się nie dowiem. I jak mogę Ci pomóc. Nie wiem czy chcę, nie wiem czy potrafię Ci pomóc. Nikt nie chce powrotu wojny, nikt nie chce się bać. Ale jak zaufać komuś, kogo się nie zna. Mam wielki dylemat. Musisz mi pomóc wybrać.
Myrnin

Droga Nieznajomo,
Szczerze? Jakoś nigdy się nad tym nie zastanawiałem. Oczywiście, że regulamin jest łamany. Wszyscy o tym wiedzą, ale jesteśmy jeszcze młodzi. Chcemy się wyszaleć, chcemy łamać regulamin, bo przecież to jest fajne. A że niektórym uchodzi to na sucho, cóż.. Mają pewnie po prostu szczęście.A tak na marginesie, to czy ty w tym momencie nie każesz łamać mi regulaminu? Bo z tego co dobrze rozumiem, mam pisać Ci o wszystkim, co się tutaj dzieje. Chcesz informacji, a co jeśli ktoś przeczyta te listy ?
Myrnin

Droga X
Sam się sobie dziwię, że to pisze. Ale tak, zgadzam się. Jeśli nie będzie wychodziło to, poza moje zdolności pomogę Ci. Lecz jeśli, przez chwilę stracę do Ciebie zaufanie. Lub odczuje że coś jest nie tak. Nie proś mnie więcej o pomoc.

Ps. Ty zrób to samo.
M.

Anonimie,
A co ja mógłbym dla Ciebie zrobić? Naprawdę mnie nie znasz. Inaczej wiedziałabyś, że raczej żadna ze mnie pomoc.
Nie mam pojęcia, co dzieje się poza murami zamku. Póki jestem tutaj, czuję się bezpieczny. Raczej. Choć wtedy przecież było podobnie..
Wybacz za tamto pytanie, ale naprawdę jestem ciekawy. I naprawdę chciałbym wiedzieć.
L.

Nieznajomy,

Wojna nigdy nie mija, to nic nowego. Co najwyżej cichnie. A ludzie zawsze będą się dopychać do władzy jak po życie. Skąd mam wiedzieć, że nie jesteś jedną z tych osób? I skąd mam wiedzieć, że ta rzekoma pomoc właśnie nie wpędzi moich przyjaciół w niebezpieczeństwo? Za dużo przeszłam żeby ufać byle komu.
W ogóle skąd wiesz kim jestem?

Ps. Więc szybko się nie dogadamy.
R

Anonimie,
W porządku. Tylko chciałbym dowiedzieć się trochę więcej o tych pogłoskach, o których piszesz.
No i jak mógłbym Ci pomóc?
L.

Anonimie,
Pomogę Ci, o ile będę potrafił.
L.

X,

To bardzo przykre co piszesz, ale racz wybaczyć - nie przystoi się spoufalać z anonimem.

Ch

X,

By spojrzeć łaskawiej, musiałbym Cię widzieć w ogóle, duchu. A cóż może mieć duch do opowiedzenia?

Ch

Moja droga,

Jeszcze o nic nie poprosiłaś, pławiąc się w ogólnikach.

Ch

X,

Poczekam na Twoje pytanie, dotychczas pozostając przychylnie neutralnym.

Ch

Strachliwy Człowieku,
Oczywiście, że nie ufam. Nie ufam ludziom, o których nic nie wiem, i których twarzy nie umiem przywołać w myślach. Śmiem dodatkowo twierdzić, że nie zaufam ci nigdy. Podczas wojny każdy kogoś stracił, więc jeśli chcesz mnie wziąć na współczucie, trafiłaś do niewłaściwej osoby. Nie podejmuję decyzji pod wpływem emocji.
Co ma do tego moja matka? Skoro o niej słyszałaś, czemu nadal tak usilnie chowasz swoją twarz? Podchody nic ci nie dadzą. Albo otrzymam konkrety, albo nawet nie myśl o czymś takim jak moja pomoc.
Jak przekonać? Proste. Powiedz mi kim jesteś, zamiast bawić się w jakieś gierki.
L.