24.06.02r.
F.
Pierdolę Twoje "nie wiem".
Abbey.

24.06.02r.
F.
Nie mam jebanego pojęcia, ale przynajmniej nie wybrzydzam; masz sporo, wiesz? Jebanego, najprawdziwszego mnie, zupełnie bez żadnych masek. Czuję się żałośnie nagi i odkryty. Chcę uciec przed Twoimi zapłakanymi oczami, by i moich policzków nie zmoczyły łzy. Zabawnie byłoby całować się w tak złym psychicznie stanie, ale pewnie byłbyś wtedy piękniejszy niż zwykle.
Abbey.

24.06.02r.
F.
Nienawidzę Cię.
...I o tym też potrafię tylko pisać.
Abbey.

24.06.02r.
F.
Schlebiasz sobie, nie narzekam w dormitorium na samotność.
Abbey.

24.06.02r.
F.
Jesteś moją tajemnicą, z nikim dotąd nie rozmawiałem o Tobie~.

Postawię sprawę jasno, dobra?
Więc...
jeśli Ci na mnie zależy...
to chodź ze mną jutro na pieprzoną randkę (i nie obchodzi mnie jak to zrobisz).

Abbey.

24.06.02r.
F.
Dwudziesta, może choć zacznie się ściemniać...?
Dam Ci wybór; herbaciarnia, Świński Łeb albo Masquerade, zależnie jaki lubisz klimat.
Przypraw mnie o uśmiech, panie "nie chcę, żeby mi na Tobie zależało".

Wiem, że chcesz, ale zwyczajnie boisz się braku wzajemności.

Abbey.

24.06.02r.
F.
A głupio liczyłem na to, że okażesz się większym masochistą...
Cóż, będę.
Abbey.

25.06.02r.
F.
To żałosne wyznanie, ale chciałem się dziś z Tobą kochać.
Abbey.

25.06.02r.
F.
[...tu też zamazał pół strony, choć tak naprawdę nic tam nie napisał; to był odwet i próba nadania wszystkiemu niezbędnego dramatyzmu]
Nie wiem.
Abbey.

25.06.02r.
F.
Niefortunnie się składa, że jest też jedna rzecz, której nie chcę. Mówią na nią zobowiązania, przejechałem się już niejednokrotnie. Nie jesteś w stanie traktować tej relacji tak, jak ja i to mnie martwi. Nie, żebym był szczególnie wrażliwy; po prostu nie chcę być kolejnym, który Cię skrzywdzi. Z miłą chęcią zostawię ten tytuł komuś innemu, wolę zostawić dobre wspomnienia.
Abbey.

25.06.02r.
F.
Nie przyzwyczajaj się, bo nie będziesz słyszał tego często, ale masz rację; czasem wydajesz mi się delikatniejszy niż jesteś, włącza mi się przy Tobie jakiś pierdolony syndrom zbawiciela.
Jesteś dość duży, by samodzielnie o sobie decydować.

Więc...
szczerze, proszę,
czego chcesz?
Abbey.

25.06.02r.
F.
Zrób coś więc i spraw, bym był tylko Twój.
Czekam (miej na uwadze, że nie jestem specjalnie cierpliwy).
Abbey.

25.06.02r.
F.
Nie wiem, nigdy się nie zadłużyłem. Nie nawiązałem też z nikim relacji, która satysfakcjonowałaby mnie na każdym polu, ale w kwestii wyłączności... znaczenie ma dla mnie ta emocjonalna. Fizyczność to coś innego, przekonasz się, gdy trochę podrośniesz. Nad jednym masz wobec mnie przewagę, źle się z tym czuję. W uczuciach jestem totalnym laikiem, ślepcem włóczącym się po polu kukurydzy, a Ty udeptywałeś te szlaki będąc w szczerych związkach. Kurewsko tego nienawidzę, wiesz? Nasze niepodobieństwo...
...Nie mąć mi w głowie, dobrze mi z byciem uczuciowo czystym.

Lockwood, znów jestem sprzecznością, chcę Cię blisko siebie i na dystans jednocześnie. Zwariuję. Trochę chciałbym, byś był moim pierwszym i bym i ja był Twoim pierwszym, ale ja pieprzyłem się już tysiące razy, a Ty podobną ilość razy (celowo przesadzam) byłeś zakochany. Chcę umrzeć, te uczucia podle się na siebie nakładają. Masz jebane, pierdolone szczęście, że nie jesteś Krukonem albo, że to ja nie jestem Gryfonem. Mielibyśmy siebie za dużo; wytargałbym Ci włosy i płakał w ramię. Widziałbyś zbyt wiele. Hej, też jestem tylko człowiekiem, wiesz? ...Sła-bym.
Potrzebujemy przerwy od zakochiwania się w sobie od siebie.
Abbey.

25.06.02r.
F.
Dwa miesiące, złapię oddech w Plymouth, musisz mi na to pozwolić.
Abbey.

25.06.02r.
F.
Zastanowię się, chcę odpocząć od tych wszystkich mord.
Abbey.

25.06.02r.
Feliksie,
nigdy, przenigdy nie pozwolę sobie na to, by się w Tobie zakochać.
Abbey.

29.06.2002
Drogi Felixie,
To ostatni dzień roku szkolnego, więc pomyślałem, że to może dobry moment, aby pewne rzeczy Ci wyjaśnić i zamknąć jakąś część historii.
Zastanawiasz się pewnie, dlaczego tak zniknąłem. Cóż, nie miałem innego wyjścia. Zaangażowałem się w tę naszą relację, naprawdę mi na Tobie zależało, dlatego nie mógłbym spojrzeć Ci w oczy na szkolnym korytarzu. Problem w tym, że nie byłem do końca szczery wobec Ciebie i, cóż, nie byłeś jedyny w moim życiu w tamtym czasie. Wiem, że też się zaangażowałeś, a przez to, co przeszedłeś wcześniej, prawda mogłaby skrzywdzić Cię za bardzo. Teraz minęło już trochę czasu i myślę, że będzie Ci łatwiej. Nie chciałem zrobić Ci krzywdy, ale chyba po prostu ciężko u mnie z uczciwością.
Mam nadzieję, że mi wybaczysz, nawet jeśli nie zobaczymy się nigdy więcej. Powodzenia.

Serpens

29.06.02r.
F.
Przepraszam za to, jak się wczoraj zachowałem, byłem oszołomiony. Szukałem Cię chwilę później, ale nie mogłem Cię znaleźć. Spotkajmy się w piątym przedziale w pociągu. Musimy porozmawiać na spokojnie.
Abbey.

05.07.02r.
Feliksie,
to wszystko nie jest w porządku; zbyt często mi się śnisz, a to tylko potęguje to, jak bardzo chciałbym Cię mieć przy sobie. Wyjaśnijmy sobie wszystko na szkolnych wakacjach, to dla mnie ważne. Przeprosiny częściowo przyjęte, wyłączmy na chwilę emocje, przy następnej rozmowie oskarżenia nie są nam potrzebne.
Abbey.

14.07.2002
Dear Felix,
Myślałam dużo o tym, czego się dowiedziałam o wszystkim. O Serpensie, Abbeyu... O Tobie. I myślałam o tym, co ja sama wiedziałam, choć nie byłam jeszcze pewna. A powinnam była od razu zrozumieć. I przepraszam.
Zmierzam do tego, że Abbey, choć może Ci się wydawać za tym podłym obliczem kochany i czuły, nie jest kimś, z kim chciałbyś się wiązać. Choćby dlatego, że nie byłby lepszy od Serpensa, nie jest też nim. Mam nadzieję, że nie trzymasz się Abbeya chcąc zastąpić nim Serpensa. Ale jeśli tak, jeśli go zastąpisz, wrócisz do tego wraz ze wszystkim, co masz już za sobą. Dobrymi i złymi chwilami, jak zdrada. Nie chcę tego dla Ciebie, chcę Twojego szczęścia. Chciałam dlatego upewnić się i rozeznać w sytuacji żeby nie narobić zamieszania jeśli bym się pomyliła. Poznać Abbeya. Ale kilka razy w dormitorium złapałam go z Gabrielem Foksem na dosyć.. Niecodziennej rozmowie. Nie jak kolega z kolegą. Coś między nimi jest, Felix. Nie wiem co, ale na pewno coś więcej niż przyjazne uśmiechy.
Nie pakuj się w to, proszę. To nie jest dobra osoba dla Ciebie, ten człowiek Cię zrani. Nie jest jeszcze za późno, wasza relacja jest jeszcze świeża i mało rozbudowana. Postaraj się... Obiektywnie wszystko przemyśleć. Nie chcę żeby kolejny dupek Cię zranił, martwię się.
Love, Rosie

14.07.2002
Felix,
Teoretycznie brzmiało na koniec, tak. Ale oboje wiemy, że to nie takie proste.
Nie powiedziałabym, że zdradza, bo nie jesteście razem, kochanie. Ale tak, coś jest między nim a Gabrielem, nie mogę i nie chcę tego dłużej wypierać, choć wierz mi, że wolałabym się mylić. Ale jestem pewna. Słyszałam czasem w pokoju wspólnym ich głosy w nocy, kiedy rozmawiali. Nie pytaj dlaczego akurat ja tam byłam. Raz też przechodzili obok mnie do dormitorium, wyraźnie mając się ku sobie. Nie widzieli mnie, bo byłam zakopana w książkach, jak to ja. Poza tym nie sądzę żeby mnie zobaczyli nawet gdybym się obwiesiła lampkami jak choinka... Rzecz w tym, że Abbey z pewnością nie jest lojalny wobec ciebie, nie zamierza być. Niestety...
Love, Rosie

17.07.2002
Felix
Rozumiem.
Tak, chyba tak. Cóż, nie wiem czy są razem. Wiem, że są blisko. Ale to chyba nic nie zmienia...
Kochanie, pozostaje jedno wyjście. Musisz pogodzić się z odejściem Serpensa i ruszyć naprzód. Spróbuj myśleć o tym, co było między Wami dobre i pamiętaj, że tego właśnie masz teraz szukać. I Abbey z pewnością Ci tego nie da. Zalicza się do rozdziału, który należy zamknąć i zostawić za sobą.

Ps.
Co za pacan mógł mu to zrobić?! Biedne zwierzę. Dałam mu trochę ziarna Odette, mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko.
Love, Rosie

Agresorze,
Nie wiem co mu zrobiłeś, ale nie rób tego więcej ('o')
Chyba wściekłość jest łatwiejsza do przyjęcia i pogodzenia się, to prawda. Mimo to, jakbyś chciał o tym pogadać czy wyrzucić z siebie coś to wiesz gdzie mnie znaleźć.
Z pewnością powinieneś urwać kontakt, Felix. Nie rozmawiać z nim, nie pisać, najlepiej w ogóle go unikać. Myślę, że z początku może być ciężko, ale z czasem nawet nie zauważysz kiedy i Abbey stanie się zamkniętym rozdziałem. Najważniejsze żebyś przetrwał pierwszy miesiąc, dwa. A ja Ci w tym pomogę, jak zawsze.
Still loving, Rosie

18.07.2002
Ze mną umiesz.
Jesteś kimś zasługującym na pełną szczerość i wierność, Felix. Nie znam nikogo, kto by zasługiwał na to bardziej niż Ty. Trafiłeś tylko na złych ludzi i to oni nie zasługiwali na Ciebie.
CZEKAJ CZEKAJ. Jak to na jednym roku? Dlaczego? Nie mów, że nie dali Ci napisać egzaminów.....
NIE MOGLI. To nie była Twoja wina!!! Chuje zapyziałe!
Love, Rosie

18.07.2002
Felix
To nie Twoja wina. Miłości się nie wybiera, każdy Ci to powie. Jest w nich wszystkich bez dwóch zdań coś, co Cię przyciąga, ale na pewno nie jest to ta zła strona. Pech chciał, że ta zwykle polega właśnie na takich kwiatkach.
Zastanawiam się dlaczego straciłeś pamięć. Martwi mnie to. Ale jeśli nic nie pamiętasz to może faktycznie lepiej będzie powtórzyć klasę. Spójrz na to z tej strony: będziemy się częściej widywać! Chociaż... Nie wiem czy to plus do końca

Ps. Tak, mam nadzieję (○o○)
Love, Rosie