Jak ma rzucić, nie ma jak. Oddał kafla dziewczynie.
Numer zawodnika: 3
Kostka:6

Kolejna fala satysfakcji zalała jej ciało, kiedy przeciwny pałkarz nie obronił kolegi. Może gdzieś tam zrobiło jej się trochę szkoda Myrnina, ale ostatecznie na boisku nie było miejsca na współczucie czy litość. Tutaj chodziło przecież o wygraną, dlatego Reagan było na rękę, że przeciwnicy mieli rezerwę. Gdyby grał Nikolai pewnie byłoby trudniej, ale tym razem najwidoczniej sprzyjało im szczęście.
Do czasu, kiedy to tłuczek nie postanowił zaatakować ponownie. Tym razem Liv. Zaraz, czy ta piłka sobie jaja robiła, żeby mknąć w jej stronę z zabójczą szybkością.
- O nie, cholero jedna. Nie dam ci się strącić z miotły! - powiedziała pod nosem, zaciskając ze złości palce na trzonku pałki. - No chodź, już ja ci pokażę - nie ma to jak rozmawiać z piłką, brawo Liv. I najwidoczniej zbyt bardzo skupiła się na tej twórczej konwersacji, ponieważ zanim zdążyła się choćby zamachnąć zwyczajnie w świecie oberwała tłuczkiem. W brzuch, aż zgięło ją w pół na tej miotle, a pałka niemalże wypadła jej z ręki. Na chwilę z bólu wstrzymała oddech, by po chwili głośno jęknąć. Wspaniale, niemal sama siebie znokautowała. I chociaż faktycznie nie dała się z miotły zrzucić, tak mimo wszystko na chwilę wypadła z gry.

Numer zawodnika: 9
Kostka: 5

Chciała przejąć. Nie wyszło. Oby zaraz się udało...

Numer zawodnika: 8
Kostka: 3

Okej złapała. Jak rzucić? Nie da rady! Szybko oddaje.
Numer zawodnika:2
Kostka:2

Rose obróciła się do dziewczyny w chwili dezorientacji. Że co?
- Hej, Upsilon. Ja... Znicza, oczywiście. Tego małego, ze skrzydełkami. - Już odpowiadając rozglądała się po boisku z zamysłem. Gdzie ten głupi znicz?!

Odebrał kafla od dziewczyny i od razu rzucił do pętli.

Numer zawodnika: 3
Kostka: 2

Dobrze, że mieli taką przewagę, bo znowu mu się nie udało. Był na siebie wściekły. Trudno, może następnym razem znów się uda. Oby znicz się szybko znalazł... Podanie do Ex. Może jej się uda coś podziałać.

Numer zawodnika: 6
Kostka: 1

60:20

Przejęła kafla i poszybowała w kierunku pętli przeciwników. Nie miała jednak możliwości do czystego strzału, a nie chciała ryzykować... W końcu utrata kafla nie byłaby zbyt szczęśliwa, nie tak blisko ich pętli.
- Gabe! - zawołała, zbliżając się do niego nieco. - Łap! - podała mu kafla i podleciała bliżej pętli. Jak nie on, to może ona rzuci przy następnej okazji.

Numer zawodnika: 8
Kostka: 5

Zręcznie chwytasz kafla i lecisz w stronę pętli. Jesteś blisko, ale nie masz przed sobą wolnej drogi; możesz ryzykować rzutem, albo możesz jej go oddać, tak na wszelki wypadek, może za chwilę znajdzie się w lepszym położeniu niż ty.
- Rudaa! - rzucasz piłkę prosto w jej ręce.
Naprawdę powinieneś dowiedzieć się, jak ma na imię. Bo to już wstyd.


Numer zawodnika: 6
Kostka: 6

Jemu też się nie udało... No trudno. Ona teraz była na lepszej pozycji, to może się uda. Dobrze by było. Chociaż złapanym zniczem też by nie pogardziła.
Przed nią nagle pojawił się ścigający przeciwników i nie mogła strzelać. No nic. Kolejne podanie do Gabe'a.

Numer zawodnika: 8
Kostka: 1

Ponownie rzuciła piłkę w twoją stronę, ale teraz tym bardziej nie masz warunków do strzału. No trudno, jedno podanie więcej, czy mniej..
Póki co wykorzystujesz fakt, że dzieli was niewielka odległość i podlatujesz bliżej Rudej.
- Tak w ogóle, to wybacz - wołasz, podając jej kafla po raz drugi - ale nie pamiętam jak się nazywasz!
Nie był to może najlepszy moment, bo pewnie i tak zapomnisz po meczu, zwłaszcza że jej imię jest dość niezwykłe, ale.. cóż. Byłeś ciekawy. A poza tym, godność nakazuje znać imię swojej koleżanki z drużyny, nie?

Numer zawodnika: 6
Kostka: 1

Jak długo można tak sobie tego kafla podawać... Dobrze, że przynajmniej jej te podania wychodzą, bo jakby rzucała gdzieś obok kolegi albo na przykład uderzała go w głowę za każdym razem, to nie byłoby za dobrze. Albo mogłaby przez przypadek podać do przeciwników. Tak też mogłoby się zdarzyć. A jednak nie, szło całkiem nieźle.
Nie pamiętał, jak się nazywa? Walnęłaby facepalma, gdyby nie groziło jej spadnięcie z miotły.
- Jaja sobie robisz? - zapytała, przekrzykując wiatr. - Jestem Exodus, baranie! Łap!

Numer zawodnika: 8
Kostka: 3

- No właśnie nie, przepraszam! I dzięki! - uśmiechasz się głupkowato, przygryzając wargę. Głupio ci, nie da się ukryć. Łapiesz kafla, po czym oddajesz go po chwili, bo zauważasz, że lecący za tobą ścigający niebieskich wygląda, jakby miał na niego chrapkę.
Exodus. Jak ja mam to zapamiętać?

Numer zawodnika: 6
Kostka: 3

Baran. No kompletny dupek. A ja z nim gram w drużynie!
Rzuciła mu kafel ze złością.
- Strzelaj wreszcie!

Numer zawodnika: 8
Kostka: 1

Mecz, mecz. Gdzie jest kafel ?! ODDAWAĆ !! O tak, tam jest u rudej. Nie ma na co czekać, trzeba go zabrać. No i zabrał, akurat jak rzucała. I sobie z nim odleciał, nie miał okazji na rzut.
Numer zawodnika: 3
Kostka: 4,

Chciała przejąć. Naprawdę chciała przejąć. Ale, skubany, trzymał tę piłkę za mocno. Niech go szlag!

Numer zawodnika: 8
Kostka: 1

Tłuczek: 2

Nie odda tego kafla, nie odda ! Chciał rzucić, ale znów nie miał czystego pola. I gdzie jest jakiś drugi szukający ?!

Numer zawodnika: 3
Kostka:1

Znicz: 8

Jak to nie odda kafla, jak tak łatwo ci oddał? Może nawet powinieneś podziękować, że w ogóle nie utrudniał ci tego w żaden sposób?
- Exoduuuuus! - podajesz do koleżanki.

Numer zawodnika: 6
Kostka: 2 (biorę kafla) i 6 (i nie trafiam)

Dupa. Kolejny raz widziała znicza i kolejny raz go nie złapała. Co z nią jest nie tak?! Jakaś porażka, a nie szukająca, ot co.

Numer zawodnika: 5
Kostka: 4

Złapała kafla i od razu oddała. No nie było szans. To trwało już za długo!

Numer zawodnika: 8
Kostka: 6

Ok! Oddał go, ale znów przejął. Tylko nie miał ja rzucić.

Numer zawodnika: 3
Kostka: 4 i 3

@ Ups

Ups zdawało się, że minęły wieki, od kiedy ostatni raz widziała znicza. Zupełnie jakby to było prawie dwa dni temu. Ale narodziła się w niej nowa nadzieja! Rose też szukała malutkiego koleżki! Chociaż przemieszczała się nieco zbyt szybko, jak na gust Ups, kiedy chodziło o prowadzenie spójnej rozmowy. Czym prędzej poleciała za Krukonką na własnej miotle. To wszystko wydawało jej się jakieś dziwne. Rose, unikająca jej spojrzenia i skupiona na stadionie. Panna Hooch krzycząca na nią w szatni, zupełnie jakby cel był blisko i ktoś nie chciałby, żeby go odnalazła. Ups węszyła coś wielkiego i tym razem nie był to jej własny odorek. Czuła spisek!

Numer zawodnika: 10
Kostka: 4

Mój kafel! Mój! Oddaj! Psioczyła w myślach, starając się odebrać kafla. Znowu nic z tego...

Numer zawodnika: 8
Kostka: 1