Mabh jest spokojną osobą. Nie potrafi przezwyciężyć nieśmiałości, mimo iż samotność doskwiera jej. Ma niewielki kompleks niższości, zwłaszcza w stosunku do ładnych dziewcząt. Nie potrafi ukryć radości, gdy ktoś do niej się odezwie, choćby był to tylko nauczyciel. Skoro już o belfrach mowa - Mabh wyjątkowo sobie ich ceni i pochwały, czy choćby zwrócenie na nią uwagi, są dla niej ogromną radością, a ich perspektywa - motorem do ciężkiej pracy. Uwielbia się uczyć, moment, gdy zaczyna coś rozumieć, gdy zapadki w mózgu przeskakują na odpowiednie miejsce potrafi wprowadzić ją w stan euforii. Mimo iż z perspektywy osób postronnych jest powściągliwą, opanowaną osobą, gdy znajdzie się coś, co ją podekscytuje, przeżywa to gwałtowniej niż ludzie dookoła, pragnąc wykonać wszystko co może już, teraz, w tej chwili, bo na co czekać? Nie ma w niej za grosz asertywności, nie potrafi tym bardziej odmówić pomocy. Wśród obcych praktycznie się nie odzywa, ale jeśli uda jej się na kogoś otworzyć, zdarza jej się być wylewną. Jest osobą dosyć kreatywną, ciągle wpada na nowe pomysły, chociaż nie zawsze starcza jej odwagi do ich realizacji. Często w torbie nosi ze sobą szkicownik i węgiel lub kilka ołówków, bo nigdy nie wie, kiedy coś sprawi, że będzie chciała zrobić z nich użytek.
Jest dotknięta wilkołaczą klątwą, jednakże wcale nie przeżywa tego źle - prowadzi dziennik na ten temat i fascynuje ją wszystko, co jest z wilkołactwem związane. Notuje z naukową dokładnością każde uczucie, każdą zmianę. Mocno odczuwa zmiany fazy księżyca nie tylko poprzez ewentualną przemianę w wilkołaka, ale również przez zmiany nastroju i odczuwania w trakcie cyklu lunarnego. Chociażby podczas nowiu sypia głęboko i smacznie, chętniej przebywa wśród ludzi i zdarzają jej się przebłyski euforii i śmiałości, natomiast im bliżej pełni, tym bardziej jej nastrój staje się melancholijny, a ona sama stroni od ludzi bardziej niż zwykle. Mimo iż chciałaby lepiej zapoznać się na swoim przykładzie z metamorfozą przy świetle księżyca, posłusznie pije eliksir tojadowy.  

Mabh urodziła się w portowym mieście w Szkocji, gdy jej brat miał pięć lat. Wychowywała się ze świadomością istnienia magii, wyjawił jej to brat wkrótce po otrzymaniu listu z Hogwartu, a więc gdy Mabh miała zaledwie cztery lata lat. Uczyła się w mugolskiej szkole, gdzie wykazywała wielką fascynację naukami przyrodniczymi. Gdy jej brat wracał na wakacje, często zakradała się do jego pokoju, by przeglądać podręczniki. Na rok trafiła do Hogwartu, gdzie do reszty zafascynowała się naukami magicznymi, zwłaszcza eliksirami, zielarstwem oraz opieką nad magicznymi stworzeniami. Bitwa o Hogwart odebrała jej wszystko, gdyż nauka była dla niej wyjątkową wartością. Gdy nie było szkoły, do której można było chodzić i pobierać nauki, dziewczyna uczyła się w domu. Jej ojciec stał się jej belfrem w dziedzinie zielarstwa i eliksirów, jej starszy brat starał się ją uczyć obrony przed czarną magią oraz transmutacji, a z całą resztą dziewczyna starała się poradzić sobie, ucząc się na własną rękę z podręczników. Jej wiedza teoretyczna nie ma większych luk, jednak zdecydowanie brakuje jej praktyki. Podczas bitwy o Hogwart jej siedemnastoletni wówczas brat został ukąszony przez wilkołaka. Popadł on w depresję, jednakże oczywiście miał szczęście, mając za ojca alchemika pracującego nad eliksirami zdrowotnymi, który był w stanie przygotowywać dla niego eliksir tojadowy, przez co chłopak nie musiał męczyć się z comiesięcznymi przemianami. Jednakże dotąd nie wiadomo, co jeden raz poszło nie tak - czy ojciec dodał za mało jakiegoś składnika? Być może nie roztarł wszystkiego odpowiednio? Tak czy siak, liczył się efekt. Jednej majowej nocy, księżyc ukazał się na niebie w pełni, a Victor, mimo zażytego wcześniej eliksiru, zamienił się w wilkołaka. Oszalały stwór zaatakował śpiącą siostrę, a następnie próbował się wydostać na zewnątrz, został jednakże obezwładniony przez rodziców za pomocą zaklęcia oszałamiającego. Mabh została przeniesiona do szpitala, udało się uratować jej życie, jednakże od tamtej pory ciąży na niej klątwa.
Krewni i rodzina
➤ Anastasia Semper, matka, mugolka, z zawodu lekarz weterynarii. Drobna kobieta o dziecinnych rysach i zupełnie innym niż córka charakterze -  potrafi stawiać na swoim. Ma w sobie nieco charyzmy, jednakże równie dużo czułości. Żywo interesuje się światem magii, zwłaszcza od czasów bitwy o Hogwart, w której brał udział jej syn. Nie potrafi się do końca pogodzić z faktem, że jej dzieci dotknięte są wilkołaczą klątwą, nie jest w stanie zrozumieć tego fenomenu.
➤ Vincent Semper, czarodziej, uczęszczał do Hogwartu, trafił do Ravenclaw, był bardzo dobrym studentem, pracuje jako uzdrowiciel - alchemik, tworzący eliksiry zdrowotne. Jest to człowiek o łagodnym, ugodowym usposobieniu, chętnie ulegający przełożonym oraz swojej żonie, w wolnych chwilach nic nie sprawia mu większej przyjemności niż łowienie ryb w sposób nader mugolski. Chociaż pogodził się z klątwą jego dzieci, wciąż nie daje mu spokoju myśl, że to on jest temu winny i próbuje prowadzić badania nad wyleczeniem z klątwy, chociaż na razie skutków brak.
➤ Victor Semper, czarodziej, uczęszczał do Hogwartu, trafił do Hufflepuffu, brał udział w bitwie o Hogwart w wieku siedemnastu lat. Podczas bitwy został ugryziony przez wilkołaka, chwilę później trafionego przez zaklęcie uśmiercające. Rana nie była wielka, nadszarpnięte lewe ramię, jednak wystarczająca do przekazania mu klątwy. Znosi swoją klątwę bardzo ciężko, nie potrafi się z nią pogodzić. Pracuje w kawiarni na ulicy Pokątnej, powoli uczy się żyć znosząc trudny odmienności.

➤ Mimo nauki w szkole magii, nie zrezygnowała z hobbistycznej nauki przedmiotów biologicznych wykładanych w mugolskich szkołach