Kolejne punkty w dupę! I znowu nie było jak strzelić. Alex, dasz radę?

Numer zawodnika: 8
Kostka: 3

tłuczek: 1

Przejął ! Zabrał im kafla, a nie, jednak nie. Remy, weź się postaraj!!!

Numer zawodnika:2
Kostka:5

Podał do Ex, a ta znowu do niego. Czyżby miała tak wielką wiarę w chłopaka? Cóż, niestety, znowu musiał jej odrzucić mając nadzieję, że ona będzie wykonawczynią kolejnej bramki.

Numer zawodnika: 7
Kostka: 6

Tłuczek leciał w stronę ich obrońcy, to była ich szansa! Ale ich ścigający blokowali mu drogę, nie miała jak rzucić. Alex, no dawaj! Rzucaj!

Numer zawodnika: 8
Kostka: 2

Przejął ! Zabrał im kafla, ale nie miał jak rzucić. Więc podał Remy

Numer zawodnika:2
Kostka:2,6

Chciała przejął. I znowu dupa. Dzisiaj coś jej wybitnie nie szło...

Numer zawodnika: 8
Kostka: 6

Ponownie tłuczek celował w jej drużynę. W Beth. Jej przyjaciółkę! Nie pozostało nic innego jak obronić, I w pięknym stylu uczyniła to, czując dumę. Przymierzyła się do posłania piłeczki w stronę Exodus.

Numer zawodnika: 4
Kostka: 1, 6

Merlinie, to było takie irytujące. Miała wrażenie, że Lewis czegoś od niej oczekuje. I, cóż, miała to gdzieś. Z satysfakcją oddała mu kafla tym samym zwinnym rzutem.

Numer zawodnika:3
Kostka: 1

Oddała mu kafla, ale i on zaraz sam jej go oddał. Weź coś w końcu zrób!!

Numer zawodnika:2
Kostka:3

Tym razem przejęcie kafla mu się udało. Chciał podać do Ex, ale zrezygnował z tego pomysłu przybliżając się z piłką bliżej obręczy przeciwników, szukając dogodnego miejsca, aby wykonać rzut w ich stronę.

Numer zawodnika: 7
Kostka: 5,3

Przejął kafla. Ale nie miał czystego rzuty, więc oddał go Remy.

Numer zawodnika:2
Kostka:6 i 1

Niech cię jasny szlag, Lewis. Gdyby wiedziała, że gra będzie wyglądała w ten sposób, a ona ani razu nie będzie miała czystego rzutu, miałaby to wszystko gdzieś. Prościej byłoby pobiegać po błoniach! Przeklęty kafel poleciał z powrotem do Puchona.

Numer zawodnika:3
Kostka: 2

znicz: 6

Rose wleciała na boisko. Co się stało z Niko? Gdzie ich pałkarz? Nieważne! Teraz ona była pałkarzem i musiała zrobić co w jej mocy żeby dobrze wykonać swoje zadanie.
Nie musiała długo czekać, bo i tłuczek pofrunął na Exodus. O nie nie! Nie ma tak! Rose podleciała na kurs tłuczka, zamachnęła się i wybiła okropnika gdzieś w przestrzeń.
W przestrzeń? Nie! W Gabriela! A niech ma.

Numer zawodnika: 9
Kostka obrony: 2
Celowanie w kogoś: Gabriel Bertrand Jr

Przejął kafla od Remy i rzucił do pętli!

Numer zawodnika:2
Kostka:4

Ach, zapach boiska! Smrodek niewypranych skarpetek po poprzednim meczu! I ona. Ups. Wyłaniająca się z mgły niczym feniks! Po ostatnim meczu wyjaśnili jej, że znicz tak naprawdę nie ma uczuć i nikt specjalnie nie chowa go w szatni, dlatego od razu udało jej się dotrzeć na boisko. Ale nigdzie nie widziała tego paskudka. Jak tak teraz już tu była, wdychając wspomniany zapach skarpet i przepoconych kostiumów, na powrót przestawała wierzyć, że w zgniataniu skrzydełek znicza w garści nie ma nic złego.

Numer zawodnika:10
Kostka:9

I nie obronił. Kolejny raz. Podał Exodus.

Numer zawodnika: 6
Kostka: 4

20:30

Przerwa w meczu do soboty

Przez chwilę czuła się tak, jakby wyłączono ją z gry. Nie ogarniała co się dzieje, nie mogła wyczaić tłuczków, póki te nie leciały w kierunku osoby z jej drużyny. Tak jak teraz. Po raz kolejny Gabriel był na celowniku. Do tego Liv miała wrażenie, że chłopak leci za złotą kulką. O nie, tak być nie mogło. Mieli szansę wygrać, a od niej zależało tak wiele. Przyspieszyła dopadając chłopaka przez złowrogą piłką. Zamachnęła się w i pięknym stylu odbiła ją gdzieś w eter, tym samym ułatwiając koledze jego własne zadanie. Była dumna, a jakże!

Numer zawodnika: 4
Kostka: 2

Gabriel szukający.
Gabriel szukający.
Nie, zdecydowanie nie wiedział, czy aby czy zmiana pozycji była tak dobrym pomysłem, jakim wydawał mu się jeszcze poprzedniego ranka. Co mnie w ogóle podkusiło?
Ciekawość? Chęć wygranej? Może jedno i drugie?
Śmiesznie było przyglądać się z boku jak jego koledzy uganiają się za kaflem i zręcznie go sobie podają, raz jeden, raz drugi. Zupełnie zapomniał, że przecież też ma jakąś rolę na boisku.
Nagle, bezpośrednio przed twarzą Gabe'a, zaiskrzyła mała, złota piłeczka. Znicz! Gdzie szukający?
Ach, ja jestem szukającym.
Jednak nie zdążył nawet mrugnąć, a znicz zamachał skrzydełkami i gdzieś odfrunął. Jednak nie myślał już ani chwili dłużej i rzucił się w pościg.
Naprawdę myślałeś, że jako szukający będzie ci łatwiej wygrać? Oczywiście.
I nic bardziej mylnego.
Miał go na wyciągnięcie ręki. Przyspieszył trochę i..
Ha, mam cię, mały!
Złapałem znicza.
ZŁAPAŁEM ZNICZA. Był pewny, że długo nie zapomni tego momentu, ani także uczucia satysfakcji, jakie mu wtedy towarzyszyło.


Numer zawodnika: 5
Kostka: 5 + 1 <3

I w ten sposób kolejny mecz dobiegł końca. Kolejny mecz wygrała drużyna Jagódek, pozostawiając Bakłażany daleko w tyle. Koniec roku zbliżał się wielkimi krokami i nie było zbyt wiele czasu, żeby mogli nadrobić straty. Jagódki mogły jednak śmiało świętować.
Trzeci mecz sezonu zakończył się wynikiem 180:20 dla Jagódek. Gratulacje!

zt dla wszystkich

Wznawiamy trening, który zakończy się 10 czerwca o 12.
Kolejny mecz 10 czerwca wieczorem, godzina do ustalenia.

Przestała się przejmować Slughornem. Nie chciała bardziej się denerwować, a tym samym wyżywać na piłce. Chociaż może właśnie powinna czuć złosć, aby szło jej lepiej? Spojrzała na chłopaka morderczym wzrokiem, jakby tym samym dawała mu do zrozumienia, że ma przekichane podczas meczu. Nieważne, czy był w jej drużynie czy nie. To ona miała władzę nad tłuczkami i na pewno ją wykorzysta, tym samym nie dając Gryfonowi nadziei na wyjście z pojedynku bez szwanku.
W tym jednak momencie miała ważniejsze rzeczy na głowie. Zadanie dodatkowe, wyścig. Cóż, zapowiadało się fajnie, problemem było jednak znalezienie sobie pary. Ludzie niestety już zdążyli znaleźć sobie towarzysza. Nawet Beth podleciała do jakiegoś swojego kolegi, tym razem ignorując Liv. Pięknie, nie ma to jak przyjaciółka! Dostrzegła jednak samotnego Puchona, Myrnina, z którym znała się tak troszeczkę. Zaraz do niego podeszła i nie czekając oznajmiła mu, że właśnie został jego parą do wyścigu. Nie oponował, więc z uśmiechem wzbiła się w powietrze, gotowa do lotu. Z tego co widziała Lewis był dobry w lataniu, więc owa potyczka miła okazać się trudniejsza niż sądziła. Gdyby ścigała się ze Slughornem automatycznie mogłaby uznać swoje zwycięstwo, widząc, jak ta oferma miota się na miotle. Ale niestety, a może stety, trafiła na trudniejszego przeciwnika.
- Pokaż wszystko, na co cię stać! – krzyknęła do Puchona. Wystartowali.


Z kim się ścigasz? Myrnin Lewis
Suma kostek 4
Wygrana? remis

Z kim się ścigasz? Myrnin Lewis
Suma kostek 7
Wygrana? remis

Z kim się ścigasz? Myrnin Lewis
Suma kostek 10
Wygrana?tak

Wszyscy znaleźli sobie parę na zadanie dodatkowe. On też chciał je wykonać, tylko z kim? Rozglądał się i rozglądał. W sumie, to nawet za bardzo nie przykładał się do szukania. Miał raczej nadzieje że ktoś do niego podleci. Że ten ktoś stanie się jego wyzwaniem. Żeby nie było to aż takie łatwe, bo wtedy będzie nudno. Zauważył jak w jego stronę zaczęła lecieć L.. To będzie zabawa ! W końcu ściganie się z nią, to jest jakieś wyzwanie. Uśmiechnął się do niej.
- To będzie zabawne. - pokręcił głową i wystartowali. Serio, to było wyzwanie ! Za pierwszym razem, był remis. Ta dziewczyna, na prawdę była dobra. Dlaczego nie jest na stanowisku szukającej ? Jest szybka, na pewno by się jej udało. Druga próba, okazała się również remisem. Natomiast, za trzecim razem wygrała ona. - Gratulacje. - skinął głowa z uznaniem.

Z kim się ścigasz?L.
Suma kostek4
Wygrana? REMIS


Z kim się ścigasz?L.
Suma kostek 7
Wygrana?REMIS

Z kim się ścigasz? L.
Suma kostek 3
Wygrana? nie : <

Może i faktycznie nie szło mu najlepiej, ale wszystko zrzucał na fakt, iż dawno nie miał okazji latać. Bo faktycznie, jakby poważnie się zastanowić, nie umiałby odpowiedzieć na pytanie o to, kiedy ostatnio miał okazję wsiąść na miotłę. Chociaż czy to faktycznie powinno być wytłumaczeniem? Jeśli chciał grać w drużynie musiał posiadać pewien dryg i być w formie niezależnie od tego, czy ćwiczył codziennie czy nie. Wiadomo, z czasem na pewno by się wyrobił, ale czy to wystarczy?
Niemniej jednak postanowił wykonać cały trening. Czy mu się uda? Zaraz się przekona. Kiedy skończył pierwszą część, chciał od razu zabrać się za następną, ale w tej chwili pojawiła się Beth, dobra koleżanka z domu, która jakimś dziwnym trafem zdołała namówić go do wzięcia udziału w dodatkowym zadaniu. Wyścig? Poważnie? Alex i wyścig? Westchnęła i spojrzał na dziewczynę. Widząc jednak jej nieme błaganie w oczach uznał, że nie może damie odmówić. Tego się nie godziło czynić! Dlatego ostatecznie wyraził chęć i ustawił się na odpowiedniej pozycji. Jedno okrążenie. Nie brzmiało trudno, ale patrząc na to, jak mu dziś szło, istniało wielkie prawdopodobieństwo, że może przegrać. Ale w razie czego zawsze będzie mógł powiedzieć, że dał jej fory, czym w jakiś sposób uratuje swój honor i dumę. Wzbił się w powietrze i posłał koleżance jeden z tych swoich typowych, flirciarskich uśmiechów. Nie to, aby miał zamiar ją rozpraszać. Proszę go nie posądzać o podobne sztuczki!
Zaraz jednak usłyszał gwizdek trenerki, a chwilę później pędził przed siebie, starając się wykrzesać jak najwięcej z tej zużytej, szkolnej miotły.


Z kim się ścigasz? Elizabeth Benoit
Suma kostek 12
Wygrana?tak

Ok, okrążenia jej jakoś posły. Czyli prawdę mówiąc wcale, bo nawet ich nie zaczęła. Teraz tylko rzuty i podania. To pewnie i tak spartaczy jak zawsze. Bo przecież, jakby inaczej. Zastanawiała się, co ona tutaj robiła. Nie nadawała się do tej gry, nie miała swojej miotły. Była okropną ofiarą losu, dziwne że jeszcze nie spadła z miotły. Brawa, dla tej pani. Zaczęła wykonywać rzuty i podania. Kompletne katastrofa. Westchnęła cicho, zadanie dodatkowe? Czemu nie i tak wiedziała ze przegra ale co z tego ? Mogła się po prostu dobrze zabawić, albo w końcu spadnie z tej miotły i się połamie. Bo czemu nie? Byłoby to najlepsze rozwiązanie. Podleciała do Alex'a, tylko on był wolny. I miała jakoś ochotę zobaczyć jego uśmiech? Możliwe, że tak. Ale przecież się nie przyzna. - Masz ochotę na wyścig ? - zapytała się z delikatnym uśmiechem. Przez chwilę myślała ze będzie musiała go błagać, ale na szczęście chłopak sie złamał i o! Posłał jej ten uśmiech, który ją prawdę mówiąc rozproszył i to bardzo. Nagle usłyszała gwizdek i poleciała, oczywiście że przegrała. To było normalne, nawet nie była w stanie go dogonić. Bała się tej szybkości. - Gratulacje - uśmiechnęła się do niego. Miała nadzieje że chociaż spadnie tej miotły, oczywiście ona, nie on.

Kostka - podania4
Kostka - rzuty4
Liczba punktów w skrytce2

Z kim się ścigasz? Alex
Suma kostek6
Wygrana?nie